پروتزهای متکی بر ایمپلنت هم در انواع ثابت و هم در انواع متحرک از مناسب‌ترین روش‌ها در جایگزینی دندان‌های از دست رفته بیمار به حساب می‌آیند صرف نظر از آنکه کاملاً بی‌دندان باشند یا بخشی از دندان‌های خود را از دست داده باشند.
ایرنه سِیلر و همکارانش در نشریه پریودونتولوژی در فوریه ۲۰۲۲ به اصلی‌ترین دلایل شکست درمان ایمپلنت دندانی می‌پردازند.
مطالعات متعدد و گسترده سیستماتیک در سال‌های اخیر که بر بقا و مشکلات ایمپلنت‌های دندانی تمرکز دارند مشخص می‌کنند در حدود ۹۷ درصد از درمان‌های پروتز ثابت با حمایت ایمپلنت و بین ۹۵ تا ۱۰۰ از درمان‌های متحرک با پایه ایمپلنت بدون مشکل ماندگار بوده‌اند.
شایع‌ترین مشکل در پروتزهای ثابت تک دندانی شکستگی روکش است که این شکستگی در سرامیک‌ها مشکلات زیبایی هم ایجاد می‌نماید و این موضوع در روکش‌های چند واحدی هم خود را به شکل پریدگی‌های چینی و آسیب دیدگی وینیرها نشان می‌دهد،در درمان‌های اوردنچر مشکلات دیگری نیز از قبیل اشکال در اتصالات و سیستم ثبات اوردنچر دیده می‌شود.
در راستای کاهش ریسک بروز اینگونه مشکلات دقت بیشتر در مراحل لابراتواری و بررسی های سه بعدی پیش از درمان مناسب خواهد بود به علاوه آنکه انتخاب نوع مناسبی از پروتز و قطعات ایمپلنت سازگار با آن در دوام طولانی مدت پروتز متکی بر ایمپلنت موثر است.
